အပုိင္း(၂)
က်ေနာ္ နာမည္က ေစာမင္းေ၀ က်ေနာ္သိပ္ခ်စ္ရတဲ့ ေကာင္မေလးနာမည္က ေမသက္ေ၀ အရာရာတုိင္း ကျမန္ဆန္လြန္းအားႀကီးလုိ႔ ႏႈတ္ဆက္ခ်ိန္ေတာင္ မရလုိက္ဘူးေမ စိတ္ခ် ကုိ ဆုိေနက်သီခ်င္းေလးထဲကလုိ ဘ၀ျခင္းျခားေတာင္ ဆက္ခ်စ္ေနပါ့မယ္
ဒိစံပယ္ပင္ပုေလးေတြကုိ ေနာက္ဆုိ ေမ ေစာင့္ေရွာက္၇ေတာ့မယ္ေနာ္ စံပင္ေပါက္ေလးေတြက အပစ္ကင္းတယ္ကြ ေမ့လုိေပါ့ က်မပါးေလးကု ိခ်စ္စႏုိးဆဲြလိမ္ၿပီး ေရညာေလာင္းခုိင္းတာေလ အခုဆုိယင္ စံပယ္ေတြပြင့္ေနၿပီ...ကုိ
က်မတုိ႔၂ေယာက္ လက္ထပ္ၿပီးယင္ ေနမယ့္ ဒီအိမ္ၿခံ၀င္းေလးကုိ ေမာင့္စိတ္ကူးေတြခ်ည္းဘဲ အေရာင္ေတြကေတာ့ က်မစိတ္ကူးေတြ မိဘေတြ တားတဲ့ၾကားထဲကေန က်မ ဒီအိမ္ေလးမွာ လာေနျဖစ္တာကကုိ႕ကုိ ခဏခဏ မလြမ္းခ်င္ေတာ့လုိ႔ ေမာင့္ကုိ ေနာင္ဘ၀ကူးေကာင္းေစခ်င္တယ္ က်မသိေနတယ္ ေမာင္ က်မ ေဘးနားမွာရွိမွာ အထူးသျဖင့္ ကုိ ဒီအိမ္ေလးမွာ ရွိယင္ ေကာင္းမွာဆုိၿပီး ေျပာင္းလာခဲ့မိတယ္။
ခြမ္း!
ဘာျဖစ္တာလည္း မိဦး
ဟုိ ေလ ဟုိ ေရေလာင္းယင္း စံပယ္အုိးက်ကဲြသြားတာပါ အမ
က်မ ကဲြရွသြားတဲ့ စံပယ္ပင္ေပါက္ေလးကုိ ၾကည့္ၿပီး မ်က္ရည္၀ဲတတ္လာတယ္၊
ေရစင္နားမွာ ထားလုိက္ေနာ္ အမ ညေနက်မွ အုိးထပ္၀ယ္မယ္ ဟုတ္ပီလား ေသခ်ာဂရုစို္က္လုပ္
ဟုတ္ မႀကီး
ရုံးကျပန္ေရာက္ေတာ့ အလုပ္ေတြက အိမ္ပါလာျပန္ေရာ၊ ညေနစာ ထမင္းစား ခဏနားၿပီး အိပ္ခန္းထဲမွာ အလုပ္ေတြ ျပန္လုပ္ အဲ့အခ်ိန္မွာ က်မႏွာေခါင္းထဲကုိ စံပယ္နံ႔ သင္းသင္းေလး ျဖတ္ေျပးသြားတယ္ က်မ အိမ္ခန္းေခါင္းရင္းက အနံ႔ က်မ ေရစင္နားကုိ သြားၾကည့္ေတာ့ စံပင္ပင္ေပါက္ မရွိေတာ့ဘူး မိဦးကလည္း အိပ္ေနေတာ့ မနက္က်မွဘဲ ေမးေတာ့ပါမယ္ေပါ့ေလ အလုပ္ေတြဆက္လုပ္ၿပီး က်မ အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္၊
ေမက ေသခ်ာလည္း မမွတ္ထားဘူးကြာ ကုိေျပာတာေတြဆုိယင္
ေမ ဘာမွားျပန္ပိလည္းကုိ
စံပယ္ေတြက ေရႀကိဳက္ေပမယ့္ ေရစင္ေတြနားမွာ မထားရဘူး ေရမ၀ပ္ရဘူးဗ် အဲ့ဒါေၾကာင့္ စံပယ္ပင္ေပါက္ကုိ သစ္ခြတန္းေပၚ တင္ထားလုိက္တယ္ ဟုတ္ပီလား ေမ့ကုိ ကုိသိပ္ခ်စ္တယ္ဗ်
က်မ ရုတ္တရက္ လန္႔ႏုိးလာတယ္ တကယ္လား အိမ္မက္လားဆုိတာ က်မနဖူးက ေဇာေခၽြးေတြက သက္ေသခံေနတယ္ ဟူုတ္တယ္ ကုိ ကုိယ္တုိင္ ေသခ်ာေျပာေနသလုိပါဘဲ ဟုတ္တယ္
က်မအေျပးအလြား သစ္ခြတန္းဖက္ သြားၾကည့္ေတာ့ စံပယ္ပင္ေပါက္ေလးက ၿငိမ္သက္ေနတယ္ မိဦးဆုိ ပါးစပ္ေဟာင္းေလာင္းေလးနဲ႕
မႀကိး အစ္ကုိ ျပန္လာထားတာ ထင္တယ္ မကၽြတ္ေသးဘူးထင္တယ္ေနာ္ မိဦးေၾကာက္တယ္
ဟယ္ မဟုတ္တာ ဘ၀ျခင္းမွ မတူေတာ့တာဟယ္ ကဲ ျပန္အိပ္ေတာ့ တုိက္ဆုိင္တာ ျဖစ္မယ္ ၾကားလား
ဟုတ္
လူတစ္ဖက္သား ေၾကာက္မွာဆုိးလုိ႔ ႏွစ္သိမ့္လုိက္ေပမယ့္ က်မလက္ေတြ တုန္ေနၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေတြ တုန္ေနတယ္ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ လည္း ျပန္အိပ္မေပ်ာ္ဘူး
ေမသိပ္ရက္စက္တယ္ ေမ့အနားမွာေနခ်င္လုိ႔ ေရစက္ခ်ေတာင္ ကုိယ့္နားေတြ ပိတ္ထားမိတယ္ ေမ့ကုိ တေယာက္တည္း စိတ္မခ်လုိ႔ပါကြာ အခုေတာ့ ေမက ဘ၀ျခင္းျခားတယ္လုိ႔ ေျပာတယ္ ကုိ ဒိအိမ္ထဲမွာဘဲေနတယ္ ဘယ္မွာေနတယ္ဆုိတာ ေမလုိက္ရွာၾကည့္ေလ ဟုတ္ပီလား အိပ္ေတာ့
ဒီတစ္ခါ က်မ လန္႔ႏဳုိးလာေပမယ့္ အိမ္မက္ဆုိးထဲက လန္႔ႏုိးလာတာ မဟုတ္တာေသခ်ာပါတယ္၊ မနက္က်ယင္ ကုိ ေနတဲ့ အခန္းကုိ လုိက္ရွာမယ္ဆုိတဲ့ စိတ္ကူးေလးနဲ႔ နာရီသံေတြကုိ မၾကားႏုိင္ေတာ့ပါ။ အိမ္မက္ထဲမွာ က်မေရာက္ရွိသြားတာက စံပယ္ပန္းခင္းထဲကုိတဲ့
က်မတုိ႔၂ေယာက္ အိပ္ခန္းေလးထဲ ငူေငါင္စြာ ထုိင္ေနတဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ဘယ္အခန္းကုိ ရွာရွာ က်မမသိစိတ္က ရွာမေတြ႔ေသးပါဘူး၊ ေမာလြန္းလုိ႔ မ်က္လုံးမွိတ္ပိး ေနလုိက္တာ အုိး က်မေမ့ေနတဲ့ အခန္းေလးတစ္ခန္းက်န္ေသးတယ္ အဲ့ဒါကေတာ့ ကေလးေတြရလာယင္ ကေလးေတြ ေနရမယ့္ အခန္းေလး အဲ့အခါ သူသိပ္မက္ေမာတာ က်မ ေမ့ေနတယ္
ကေလးေတြႀကိးလာယင္ ဒိမွာ သိပ္ရမယ္ေနာ္ ေမ ဘာလုိ႔လည္းဆုိေတာ့ ငယ္ငယ္ကတည္းက ကုိယ့္အားကုိယ္ကုိးတတ္ေအာင္ ေလ့က်င့္ထားေပးမွ ရမွာဗ် ကေလးက (၂)ေယာက္ဘဲ ယူမယ္ သားတစ္ေယာက္ သမီးတစ္ေယာက္ အဲ့လုိေျပာေနတဲ့ ကုိ႕ရဲ႕ မ်က္လုံးေတြက ပကတိ ဖခင္တေယာက္ရဲ႕ ရုိးသားျဖဴစင္မႈေတြဆုိတာ မေျပာျပတတ္ေပမယ့္ ခံစားတတ္ပါတယ္........... အခန္းတံခါးကုိ ဖြင့္ေနတဲ့ က်မလက္ေတြ တုန္ရီေနတယ္၊ စိတ္ထဲမွာ ၀မ္းနည္းသလုိ ခံစားေနရတာနဲ႔ တၿပိဳင္နက္တည္း စံပယ္အနံ႔ေတြက က်မအာရုံမွာ ရလာတယ္၊ က်မမသိစိတ္က ရုတ္တရုတ္ လွဳပ္ရွားပိး ဦးေႏွာက္အာရုံက ဒီအခန္းဆုိတာကုိ ညႊန္ျပသြားၿပိဆုိတာနဲ႔ မ်က္ရည္ေတြ အတားဆီးမဲ့ ငုိခ်မိတယ္.........................
ရုတ္တရက္ ႏႈတ္မဆက္ဘဲ ထြက္သြားရတဲ့ းလူတစ္ေယာက္ခံစားခ်က္က အေတာ္ကုိ ဆုိး၀ါးလွတယ္ဆုိတာ သူမကုိ ေတြ႕ရခ်ိန္မွာ က်ေနာ္ ပုိသိလာရတယ္၊ ခ်စ္တယ္ေမရယ္ မငုိပါနဲ႕ေတာ့ ပင္ပန္းလြန္းလွပါတယ္ကြယ္ က်ေနာ္တို႔၂ေယာက္ၾကားမွာ ႏႈတ္ဆက္မႈေတြ မရွိလုိ႔ ဘယ္ေတာ့မွ ေ၀းမသြားေစရဘူး သူမအနားမွာ အလုိက္သင့္ထုိင္ခ်ယင္း ထိမရတဲ့ လက္အစုံနဲ႕ ေပြ႕ဖက္ထားမိတယ္ ေမရယ္
မနက္ဆုိယင္ မနက္အေစာႀကီးထ ဘုရားဆြမ္းကပ္ ဘုရားစာရြတ္သံေတြက ျပန္လည္အသက္၀င္လာတဲ့ အိမ္ေလးျဖစ္လာၿပိ၊ အိမ္ေထာင္ဦးစီးမရွိတဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးတစ္ခုကုိ က်မဖန္တိးထားတဲ့ ဘ၀တစ္ခုလုိ႔ ေျပာျပယင္ ပတ္၀န္းက်င္၇ဲ႕ ျပစ္တင္သံကုိ က်မမၾကားခ်င္ဘူး၊ အခုဆုိယင္ က်မေဘးနားမွာ ကုိရွိတယ္ ဘယ္သူကုိမွ မခ်စ္ႏုိင္သလုိ ဘယ္တေယာက္ကုိမွ အစားထုိးလုိ႔ မရဘူးဆုိတာ က်မကုိယ္ က်မအသိဆုံးမုိ႕ပါ။ မျမင္မေတြ႕နုိင္ေပမယ့္ ကုိ ရွိေနတယ္ဆုိတာ က်မစိတ္ထဲက သိရုံနဲ႕ အရာရာက လုံၿခံဳသြားပါခဲ့ရပါတယ္ ကုိရယ္၊
သမိးေလးက အခုတေလာ မ်က္ႏွာေလး ျပန္ၾကည္လာတ္ေနာ္ သမိး အေမတုိ႔က ငါ့သမိးေလး ျပန္ပီး နလန္ထူႏုိင္ပါ့မလားလုိ႔ စဥ္းစားေနရတာ အခုမွ စိတ္ေအးရေတာ့တယ္ကြယ္
ေမေမကလည္း ေမက အဲ့ေလာက္ ေပ်ာ့ညံ့တဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္လား
အဲ့ဆုိ သားကုိ ေမ့ႏုိင္ပီလား သမိးေလး
ေမ သူ႕ကုိ ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ပါဘူး သူကလည္း ေမ့ကုိ ဘယ္ေတာ့မွ ေမ့မွာ မဟုတ္ဘူး ေမေမ သမီးအနားမွာ သူရွိေနပါတယ္
မိဘေတြက စိတ္ပ်က္ျခင္းေတြနဲ႕ ေခါင္းခါေနၾကတယ္ေမ ဒါေပမယ့္ ေမ့စကားကုိ ေထာက္ခံသူတစ္ေယာက္ရွိတယ္ အဲ့ဒါကေတာ့ ကုိပါဘဲ
အရာအားလုံးက ပုံမွန္ေနသားတက် ျဖစ္ေနေပမယ့္ အထီးက်န္ အေဖာ္မဲ့ေနမွာဆုိ္းလုိ႔ဆုိၿပီး ညီမေလးက ေခြးေပါက္စေလး တေကာင္ေခၚလာပါတယ္၊ အျဖဳဴနဲ႕ အနက္က်ားေလး အမေလးျဖစ္ေနေတာ့ စႏုိပိလုိ႔ နာမည္ေပးထားလုိက္တယ္ က်မ သူ႕ကုိ ခ်စ္တာသိေတာ့ က်မဘယ္သြားသြား အေနာက္ကေန တေကာက္ေကာက္လုိက္ေနတယ္ က်မရုံးသြားခ်ိန္ဆုိ ၿခံထိပ္နားကေန ေစာင့္ေနၿပီး က်မကားသံၾကားယင္ ေရာက္ရာအရာကေန ေျပးဆင္းလာေတာ့တယ္ တခါတေလ က်မ မ်က္ႏွာမေကာင္းယင္ က်မေျခရင္းမွာ ၀ပ္ေနတယ္၊ ထူးျခားတာတစ္ခုက ညညဆုိ က်မ အခန္းထိပ္ကေန ေဟာင္ေနတတ္ပီး မာန္ဖီေနတတ္တယ္၊ က်မထြက္ၾကည့္ေတာ့လည္း ဘာမွ မရွိေပမယ့္ စံပယ္ျဖဴနံ႔ေတြကေတာ့ က်မရင္ခြင္ကုိ ကလူက်ီစယ္ျဖတ္ေျပးသြားတယ္၊
ေမ့ကုိေျပာစရာရွိတယ္ ေမ အလွဴအတန္းလုပ္တုိင္း ကုိ႕ကုိ အမွ်ေ၀တာ ေကာင္းေပမယ့္ အဲ့ဒီအမွ်ေ၀သံေတြကုိ လက္ခံလုိက္ယင္ ေမ့အနားမွာ ေနလုိ႕မရဘူးကြ ဒါေၾကာင့္ ကုိ႔ကုိ တကယ္ခ်စ္ယင္ အမွ်မေ၀ပါနဲ႕ေနာ္ ေမ့အနားမွာ ကုိ ေနခ်င္လုိ႔ပါ
က်မရင့္နင့္စြာ ကုိ႕မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ပီး မ်က္ရည္ေတြၾကားထဲက ေခါင္းၿငိမ့္ခဲ့မိပါတယ္ မျဖစ္ႏုိင္မွန္းသိရက္နဲ႕ ကုိ႕ဆႏၵကုိ ဘယ္ေတာ့မွ မျငင္းဆုိတတ္တဲ့ စိတ္တစ္ခုကလည္း ေသရာပါျဖစ္ေနပါေရာလားေမာင္ရယ္ ကုိတေယာက္ က်မအနားမွာ တစ္သက္လုံးရွိေနမယ္ဆုိယင္ က်မ ဘယ္ေတာ့မွ အမွ်မေ၀ခ်င္ဘူးကုိ က်မတုိ႔၂ဦးသာ နားလည္တဲ့ အရာတစ္ခုျဖစ္ေနလုိ႔ပါေနာ္
သမိးအိမ္ကု္ိ ဧည့္သည္တစ္ေယာက္လႊတ္လုိက္တယ္ သူ႕ကုိျမင္ယင္ သမီးေပ်ာ္သြားမွာပါ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ဆက္ဆံေနာ္ သမိး ဖုန္းအခ်မွာ ဘယ္သူမ်ားလည္းေပါ့ က်မကုိ ဒီအခ်ိန္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ လုပ္ေပးႏုိင္တဲံ လူတစ္ေယာက္ဆုိတာ ဘယ္သူမ်ားပါလိမ့္ .............ၿခံထဲ လမ္းဆင္းေလွ်ာက္ယင္း စဥ္းစားမိေနျပန္တယ္
ေကာင္မေလး ေမသက္ေ၀
အေနာက္နားက ေခၚသံဆုိေပမယ့္ အလြန္ရင္ႏွီးေသာ စိတ္ဆႏၵတစ္ခုကုိ က်မခံစားလုိက္ရတယ္ ဒီနာမည္မ်ဳိးေခၚတတ္တာ တစ္ေယာက္ဘဲရွိတယ္ သူက ကုိထက္ျမတ္
ဟယ္ ကုိႀကီး
သိပ္အံ့ၾသသြားလား ေကာင္မေလး အရမ္းေပ်ာ္သြားတယ္ဆုိတာ ၀န္ခံလုိက္စမ္းပါ
အင္းေမသိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္တကယ္ေျပာတာ၀မ္းလည္း၀မ္းသာတယ္ ေျပာေတာ့ျဖင့္ ျမန္မာျပည္ကုိ ျပန္မလာေတာ့ဘူးဆုိ ႏႈတ္ခမ္းေလးေထာ္ပီး
ေမးေတာ့ လူႀကီးေလး ပုံစံနဲ႕
ေမးေတာ့ လူႀကီးေလး ပုံစံနဲ႕
အင္း ဆုိပါေတာ့ အခုလည္း အေၾကာင္းတစ္ခုခုေၾကာင့္ဆုိပါေတာ့ ညဥ္းက သိပ္စပ္စုတာဘဲ အဖြားအုိေလးေပါက္စ က်ေနတယ္
ဟီး အဲ့လုိျဖစ္ေနလား ကဲပါ ထမင္းစားပီးမွ ျပန္ေနာ္ ကုိႀကီး
ေမနဲ႔ ကုိထက္ျမက္ အဲ့လုိ ျပန္ရင္ႏွီးတာ ေမာင္မႀကိဳက္ဘူး သူျပန္လာတာ ဘာေၾကာင့္ဆုိတာ မင္းသိလား မိန္းမတစ္ေယာက္ဆီက လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းဖုိ႔ ျပန္လာတာ အဲ့ဒီမိန္းမက မင္းဘဲ ေမ
ကုိ႔ဆိက စိတ္ဆုိးဟန္ လက္ညႈိးထုိ္းပီး က်မကုိ္ စိတ္ပ်က္ဖြယ္ ကုိၾကည့္ေနရွာတယ္
မဟုတ္တာ ကုိကလည္း မယုံဘူး ေလွ်ာက္ေျပာတာမွတ္လား !!!
က်မအနားကပ္လာပီး က်မကုိ သူ႔ရင္ခြင္ထဲ ဆဲြသြင္းပီး ကုိ မ်က္ရည္ေတြ က်ေနတယ္ဆုိတာ က်မ ေမာ္မၾကည့္ဘဲ သိေနပါတယ္
ဟုတ္တယ္ ေမ ကုိတကယ္ေျပာတာ ဘယ္ေန႔ဆုိတာ ကုိကမသိေပမယ့္ အဲ့ဒီေန႔မွာ ကုိ႔ဆီက ေမေမွ်ာ္လင့္ဖူးတဲ့ အရာတစ္ခုကုိ သူကုိယ္တုိင္ ျဖည့္ဆည္းျခင္းက စမွာဘဲေမ၊ ဘာျဖစ္ျဖစ္ ကုိကုိ႕ မထားခဲ့ပါနဲ႕ေမ
က်မ လန္႔နုိးခဲ့ရပါတယ္ အုိး က်မ ပါးျပင္ေပၚမွာ မ်က္ရည္ေတြပါလား က်မမ်က္လုံးထဲက က်တဲ့မ်က္ရည္ေတြလည္း မဟုတ္ပါလား က်မ တကယ္ငုိတာ အခုမွ ကုိရယ္ က်မ ဘာဆက္လုပ္ရေတာ့မွာလည္းကြယ္ စံပယ္ပန္းအနံ႔ေတြ က်မ အနားမွာ မရွိေတာ့ျပန္ပါလား
ေနာက္ေန႔ မနက္ခင္းအစမွာေတာ့.....................
ေနာက္ေန႔ မနက္ခင္းအစမွာေတာ့.....................
ေမာနင္း ေကာင္မေလး ေမသက္ေ၀ ဘာေတြလုပ္
ဟယ္ ကုိႀကိး ဘယ္ကေန ဘယ္လုိေရာက္လာလည္း ေစာေစာစီးစီး
ဒီကုိပါဘဲ ညဥ္းေလးနဲ႔ မနက္စာ စားယင္ေကာင္းမလားဆုိပီး ထြက္လာတာ
ဟုတ္လား အေတာ္ဘဲ အဲ့ဆူိ အိမ္မွာ မုန္႔ဟင္းခါးလုပ္စားတယ္ ေကၽြးမယ္ေနာ့္ ခဏေလးေနာ္ ပန္းပင္ေရေလာင္းတာ ပီးေတာ့မယ္
အပင္ဆုိတာ ေရမေလာင္းလည္းျဖစ္ပါတယ္ဟ ညဥ္းမုိ႔ အလုပ္ရွဳပ္ခံတယ္ ပီးေတာ့ ဒိသစ္ခြပင္ေတြ ဘယ္သူအတြက္ ရည္ရြယ္စုိက္ထားတယ္ဆုိတာ မေျပာလုိပါဘူး ညဥ္းပင္ပန္းလုိ႔ ေျပာတာပါ
ေအာ္ ကုိယ့္ခံယူခ်က္နဲ႕ ကုိယ္ေပါ့ ဘယ္တူပါ့မလည္းေနာ္ ကဲ မုန္႔စားမယ္
မုန္႔ဟင္းခါးစားေနယင္း................................................
ညဥ္းတကယ္ မေမ့ႏုိင္ေသးဘူးလား
ဘာကုိလည္း
ညဥ္းဘယ္တုန္းကဒီေလာက္တုံးသြားတာလည္း က်ဳပ္သိခဲ့တဲ့ ေမသက္ေ၀ဆုိတဲ့ ေကာင္မေလးက ပိန္းတုံးတုံးမွ မဟုတ္တာ
အဲ့ဒီစကားကုိ ခပ္ေျခာက္ေျခာက္ရယ္ေမာယင္း...........
အင္းဟုတ္တယ္ ကုိႀကီး က်မဘ၀မွာ သူတစ္ေယာက္တည္းကုိဘဲ တကယ္ခ်စ္ခဲ့တာ ပီးေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့တာ သူက်မကုိ သစၥာမဲ့ၿပီး တစ္ျခားတစ္ေယာက္ဆီမွာ ေပ်ာ္ေနတာမွ မဟုတ္တာ ဒါေၾကာင့္ က်မသူႈ႕အေပၚ သစၥာဆက္ထားတယ္ေလ ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္ထိေပါ့
ဟ သူကမွ ျပန္မလာနုိင္ေတာ့တာ ေသသြားတဲ့လူတစ္ေယာက္ကုိ ညဥ္းက သစၥာရွိေနေတာ့ အလကားပါ
ေတာ္ ကုိႀကီး ဒီေနရာမွာ တျခားတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနယင္ ေမ တစ္ခုခု ျပန္လုပ္မိတယ္ ကုိႀကီးက ငယ္ငယ္ကတည္းက ရွိခဲ့တဲ့ သံေယာဇဥ္ေၾကာင့္ ကုိကုိ႕ ေသသြားတဲ့လူတစ္ေယာက္လုိ႔ ဘယ္ေတာ့မွ မေျပာနဲ႔ က်မစိတ္ဆုိးတယ္ ကုိက က်မဘ၀ထဲမွာ ဘယ္ေတာ့မွ မေသဘူးဆုိတာ တစ္ခါတည္းမွတ္ထားလုိက္
အေပၚထပ္အခန္းကုိ ခ်ာကနဲလွည့္အတြက္
ဂြမ္း !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
မႀကီး
ဘာျဖစ္တာလည္း
ေၾကာင္အိမ္ထဲက ဖန္ခြက္ေတြေလ တစ္ေယာက္ေယာက္က ဆဲြထုတ္ပီး ပစ္ခ်လုိက္သလုိဘဲ က်မခဲြတာ မဟုတ္ဘူး
ကုိထက္ျမက္ေရာက္လာပီး
ေၾကာင္တက္တာေနမွာေပါ့
မဟုတ္ဘူး ကုိထက္ျမက္ တစ္ေယာက္ေယာက္ စိတ္တုိလုိ႔ ခဲြလုိက္သလုိပါဘဲ
က်မ မဲ့ၿပံဳးတစ္ခ်က္ ၿပံဳးလုိက္ပီး အေပၚထပ္ကုိ ေျပးတက္လာမိတယ္ က်မ ေျခလွမ္းေတြက ကုိ ရွိရာဆီသုိ႔................
အသက္မဲ့သြားတဲ့ ၀ိဥာဥ္တစ္ခုမွာ အခ်စ္မရွိဘူးလုိ႔ ဘယ္သူေျပာႏုိင္မွာလည္း က်ေနာ္ ေမ့ကုိ ခ်စ္တာ ပုိင္ဆုိင္ခ်င္စိတ္ အခုဘ၀ျခင္းဲျခားသြားေပမယ့္ ေနာင္ဘ၀မ်ားးဆုိတာ ရွိခဲ့ယင္ ေမနဲ႔ဘဲ ျပန္ဆုံခ်င္တယ္
ေမ့အနားမွ ကုိ ကုိယ္ထည္မရွိေတာ့ေပမယ့္ ကုိ စိတ္၀ိဥာဥ္ေတြက အခ်စ္ေတြနဲ႔ ရွိေနမွာပါ ယုံၾကည္ခ်က္ေတြ မယုိင္လဲေအာင္ လည္း ကုိ ကုိယ္တုိင္ စြမ္းေဆာင္ေပးခဲ့တယ္ဆုိတာ သစ္ခြၿခံေလးက သက္ေသတည္ေနပါတယ္ ကုိ ရယ္္
No comments:
Post a Comment